[konektory, złącza, złączki, gniazda, wtyki...współosiowe, coaxial, radialne..]
Konektory, złącza, złączki, wtyki,
gniazda…
współosiowe, koaksjalne,
mikrofalowe.....
Jesteśmy dystrybutorem wysokiej jakości współosiowych
złącz elektrycznych zaprojektowany do pracy w zakresie nawet do kilkudziesięciu
GHz. Dopracowane projekty oraz właściwa technologia produkcji zapewniają niskie straty oraz stabilność impedancji
charakterystycznej zarówno złącz jak i wykonanych zgodnie z instrukcjami linii kablowych minimalizując straty sygnału.
Poniżej przedstawiono niektóre ze złącz współosiowych
dostępnych w ofercie Jyebao, dystrybuowanych przez RFline www.rfline.eu. Dokładną specyfikację elektryczną i mechaniczną
znajdą państwo w plikach PDF (klikając na nazwę złącza w poniższej tabeli.
Poniżej tabeli wyspecyfikowano najbardziej popularne
standardy złącz współosiowych z ich krótką charakterystyką aplikacyjną.
Dostępne
typy złącz:
BNC:
Złącza BNC są wykorzystywane przy transmisji sygnałów
analogowych, RF, sygnałów video, radiowych. Stosuje się je w technice
antenowej, awionice, aparaturze kontrolno-pomiarowej, kiedyś wykorzystywano
przy budowie sieci internetowej. BNC występują w wersjach 50 i 75 Ω. Stosowane zwykle odpowiednio do 4 i 1 GHz
C:
Złącze C jest
stosowane do kabli koncentrycznych. Wykorzystuje dwa sposoby łaczenia, jest
wodoszczelne. Stosowane do 11GHz
F:
Złącze F jest powszechnym sposobem podłączenia sygnału telewizyjnego. Wykorzystywane w naziemnej
telewizji kablowej, satelitarnej i w modemach kablowych. . JZazwyczaj stosowane z kablami RG-6, RG-59 Wymyślone
przez Eric E. Winston na początku 1950. Stało się powszechne w latach siedemdziesiątych.
Złącze F jest tanie, ale ma dopasowanie impedancji 75 Ω w zakresie do 1 GHz. Niskie koszty
tego złącza wynikają z wykorzystania przewodu wewnętrznego linii współosiowej
jako pinu męskiego. Ma to pewne wady – żyła wewnętrzna przewodów nie jest
zabezpieczona przed korozją. W wyniku utleniania/ korozji może nastąpić
degradacja parametrów transmisyjnych. Złącza F firmy Jyebao posiadają własny,
zabezpieczony PIN lutowany do żyły wewnętrznej przewodu
Złącze występuje też w tzw. odmianie szybkiej, gdzie
wtyk męski nie posiada gwintu co przyspiesza proces przełączania kabla.
N:
Złącze w całości gwintowane wynalezione przez Paula Neilla stąd nazwa od nazwiska
Pierwotnie było to złącze przeznaczone do transmisji
sygnały do 1GHz w zastosowaniach wojskowych, ale dziś typ N obsługuje
bezproblemowo połączenia do 11 GHz , obecnie nawet do 18 GHz. Dostępne w
wersjach 50 i75Ω, stosowane w infrastrukturze sieci komórkowych sieciach
bezprzewodowego Internetu, systemach przywoławczych, zastosowaniach
specjalistycznych w tym wojskowych
TNC:
TNC (gwintowane
Neill-Concelman) Złącze jest gwintowaną wersją
złącza BNC. Złącze posiada 50 Ω Impedancja i działa najlepiej do11
GHz. Złącze TNC jest wykorzystywane w
szerokim zakresie zastosowań radiowych i przewodowych. TNC jest niekiedy
błędnie nazywane gwintowane Navy Connector.
Reverse-polarity TNC (o odwrotnej polaryzacji) jest
zmianą specyfikacji TNC, która odwraca biegunowość pinów. Jest to zwykle
osiągane poprzez włączanie pinu typu female
normalnie obecnego w gnieździe na
wtyczkę, a kontaktu male normalnie obecnego we wtyczce do gniazda.
Złącza RP-TNC są powszechnie stosowane przez Wi-Fi. Występuje wersja 75Ω.
UHF:
Złącza UHF są zazwyczaj wykorzystywane w zakresie VHF
i HF, przenoszą moc do ponad kilowata
Wbrew nazwie są rzadko stosowane do częstotliwości UHF, ponieważ nie
działają zbyt dobrze powyżej 300 MHz.
Wykorzystywany do kabli o dużej średnicy, takich jak
RG-8 / U RG-9 / U, i średnicy mniejszej RG-58 / U RG-59 / U z UG-175 / U i
UG-176 / U
Złącza UHF zostały zastąpione w wielu aplikacjach
przez projekty, które mają bardziej jednolity profil impedancji wzdłuż
przekroju złącza: (Złącze N i Złącze
BNC), Ale nadal są szeroko stosowane w
radiu amatorskim, CB, łączności morskiej Złącza UHF były wykorzystywane
również jako interfejs dla starszych urządzeń .
MMCX:
MMCX (micro-miniature coaxial) Złącza opracowane w
latach 1990. Są one podobne do MCX, Ale mniejsze. Złącza MMCX spełniają
europejskie wymogi CECC 22 000. MMCX
jest mikro-miniaturowym złączem z zatrzaskiem umożliwiającym obrót 360 stopni,
impedancja wynosi 50Ω. Zakres pracy do 6GHz. Stosowane w WI-Fi, odbiornikach
GPS
MCX:
MCX (micro coaxial) rozwiązanie z lat 80 tych, mają
ten sam izolator I kontakt wewnętrzny jak złącza SMB, ale są o 30%
mniejsze. MCX jest standaryzowane w
Europie( CECC 22220), impedancja wynosi 50Ω. Zakres pracy do 6GHz
FME:
FME (For Mobile Equipment) to seria miniaturowych
50Ω złącz RF oferująca doskonałą wydajność od DC do 2,0 GHz stosowana
przede wszystkim z RG-58 lub równoważnymi
kablami koncentrycznymi, wykorzystywana w aplikacjach i
urządzeniach mobilnych.
SMA:
SMA (Wersja subminiaturowa) Złącza opracowane w 1960
jako minimalne złącza dla kabli koncentrycznych . Złącze posiada 50 Ω
Impedancja. Zapewnia doskonałe parametry elektryczne z DC do 18 GHz.
Złącze męskie jest również powszechnie określa się
jako "wtyczka", „plug”, natomiast żeńskie złącze jest również znany
jako "gniazdo" i "jack".
Złącze powinno być dokładnie sprawdzane przed każdym
użyciem, a także wszelkie zanieczyszczenia powinny być czyszczone sprężonym powietrzem. Prawidłowo obsługiwane, SMA powinno
pozostawać w określonej wydajności przez 500 cykli łączenia.
SMA jest zazwyczaj przystosowane do trybu działania
wolnego od DC do 18 GHz, chociaż niektóre są przystosowane do 26,5 GHz , 34GHz
(złącza typu 3.5mm) i do 46GHz (typu
2.9mm). oraz w wyższych zakresach…. (2.4mm , i 1.85mm)
Odmianą złącza SMA jest złącze nazywane RP-SMA lub
RSMA (Reverse polarity SMA ) mające te same rozmiary, jedynie we wtyku i
gnieździe zamienione są wersje męska i żeńska. Termin "odwrotną
polaryzacją" może wydawać się mylące dla niektórych nie-WiFi inżynierów
radiowych, jak polaryzacja gdzie indziej w literaturze RF może odnosić się do
polaryzacji elektromagnetycznej, a nie zmiana płci (w tym przypadku zastępuje
widelec do naczynia i vice versa ).
SMB:
SMB (Wersja subminiaturowe B) Złącza współosiowe typu snap-on (zatrzaskowe) opracowane w 1960
roku. Wersja ta jest mniejsza niż Złącza SMA. Są dostępne zarówno jako 50
Ω lub 75 Ω . Oferują one doskonałe parametry elektryczne od DC do 4
GHz.
SMC:
SMC (Wersja subminiaturowe C) Złącza współosiowe
opracowane w 1960 roku. Wersja ta jest mniejsza niż Złącza SMA. Są dostępne
zarówno jako 50 Ω lub 75 Ω . Oferują one doskonałe parametry
elektryczne od DC do 10 GHz.
SHV:
Złącza SHV (secure
high voltage) . Są to złącza do kabli
koncentrycznych . Ich budowa zapewnia bezpieczne wykorzystanie przy transmisji
sygałów wysokonapięciowych. Jest podobne do BNC i MHV , ale jest łatwo odróżnić
je ze względu gruby i wypukły izolator, który wpływa na bezpieczeństwo zapobiegając
przypadkowym kontaktom i porażeniom.
Złącza SHV są wykorzystywane labolatoryjnie Standardowe złącza SHV posiadają parametry
znamionowe 5000 V DC i 5 amperów, Chociaż wyższe wersje napięcia (20 kV) są
również dostępne. Złącza SHV nie
występują tak często jak MHV.
MHV:
The MHV (miniaturowe wysokiego napięcia) Podobne do
BNC, różnią się izolatorem
Złącze MHV zazwyczaj przystosowane jest do 5000 V DC i
3 amperów. Było powszechnie stosowane w dla napięć powyżej ratingu BNC.
Złącza MHV są obecnie uważane są przez niektórych jako
zagrożenia dla bezpieczeństwa ze względu na możliwość porażenia wysokim napięciem na
odsłoniętym pinie wewnętrznym . Z tego
powodu stosuje się coraz częściej złącza SHV
Złącza SHV są pozbawione tych wad
i nie mogą być podłączone do złącza BNC.